چكيده زندگي عشقي (محمد نوايي) استاد فقيد با هنر ماندگار

زنده ياد استاد محمد نوايي معروف به عشقي از اساتيد بزرگ و شناخته شده

‌‌در ساخت سه‌ تار بود كه سه تارهاي ساخته دست ايشان به تاييد صاحب نظران ،

كم نظير هستند.

عشقي سال 1282 درمحله حسن آباد تهران متولد شد، پدرش رضا اصالتا از

شهركنگاور كرمانشاه بود.

در12 سالگي بخاطر فوت پدر ناچار به ترك تحصيل در مكتب شده و براي

تامين معاش مادر و خواهرش در كارگاه نجاري كه چرخ گاري ميساخت،

مشغول به كار شد.

پس از مدتي كار در كارگاه نجاري، بطور اتفاقي با استاد سازنده تار و سه تار

سيد جلال آشنا شده و در كارگاه او مشغول به كار شد.

پس از فوت استادش به رشت كوچ كرده ومدت 3 سال در آنجا اقامت كرد و

مشغول ساختن ساز شد.

عشقي در طول اقامتش در رشت دلبسته دختري شد و علت بازگشت اوبه

تهران فوت آن دختر بر اثر بيماري بود.اين آخرين رنج او نبود.

خواهرعشقي در نوجواني از دنيا رفت، پس از زمان كوتاهي مادرش راهم

از دست داد و كاملا تنها شد.

عشقي در جواني ازدواج كرد امازندگي مشترك او بيست  روز بيشتر دوام

نياورد و ديگر هرگز ازدواج نكرد.

او در مورد اين ازدواج ميگويد: براي 20 روز دچار اين مخمصه شدم

(ازدواج) و در اين مدت كوتاه به قدري مرا اذيت كرد و مزاحم كارم بود

كه تصميم گرفتم تا پايان عمرم گرد هيچ زني نگردم و به عشقم كه موسيقي

و ساختن ساز است بپردازم.

در تهران كارگاه  عشقي ابتدا سر پل تجريش بود و بعد به خيابان مقصود بيگ

 منتقل شد. كارگاه او هميشه پاتوق هنرمندان بزرگي چون استاد احمد عبادي،

محمود كريمي، محمودي خوانساري، دكتر صفوت، سعيد هرمزي، بيژن ترقي

معيني كرمانشاهي و... بود

استاد عشقي در سال 1350 به همكاري با مركز حفظ و اشاعه موسيقي پرداخت

و در اين مركزتجربيات و علم خود را در اختيار شاگردانش قرار داد.

استاد عشقي در سال 1366 در حادثه سيل تجريش از نظر جسمي آسيب ديد

و در همين سال درگذشت.

يادش جاودان

بر گرفته از كتاب سوز ساز عشقي